Als het aan de directeur van de ABU ligt wordt het in 2020 niet makkelijk om een uitzendbureau te starten. Hij pleit er namelijk voor dat nieuwe uitzendbureaus vooraf een waarborgsom van €100.000 moeten storten. Dit om premies, belasting en achterstallig loon te kunnen betalen indien ze failliet gaan of fraude plegen. ABU directeur Jurriën Koops pleit hiervoor naar aanleiding van de kritiek omtrent het uitwassen met arbeidsmigranten en het ontduiken van CAO’s en sociale wetgeving. Hij stelt dat de drempel om een uitzendbureau te starten erg laag is, waardoor sommigen kans hebben gezien om malafide praktijken te beginnen. Daarnaast vragen opdrachtgevers ook steeds vaker naar goedkopere arbeid, iets waar sommige uitzendbureaus op deze manier aan proberen te voldoen. De commissie-Borstlap wil slechte flex dan ook aan banden leggen. De ABU directeur stelt echter dat dit vooral schijn ZZP’ers zou moeten betreffen zoals schoonmakers of afwassers.
Een andere manier om slechte flex aan banden te leggen is aan de hand van de uitzendvergunning. Deze is in 1999 is afgeschaft om meer marktwerking te bevorderen. Precies dat is dan ook de reden dat Koops aangeeft dat men huiverig is om deze weer in te stellen. Hij gaat liever voor hardere handhaving die toegezien wordt door de overheid en de sector. Hij doelt hierop de 11.000 uitzendbureaus die nu zonder controle of uitzendkeurmerk te werk gaan. Verhulp, hoogleraar arbeidsrecht en lid van de Borstlap-commissie, staat hier echter positiever tegenover. Hij geeft aan dat er bij uitzenden wordt geconcurreerd op arbeidsvoorwaarden en daarom als negatief beschouwd moet worden. In 2020 zal duidelijker worden hoe het uitzenden dan ook verder vormgegeven zal worden.